انتظار 118 | |||
خدایا تو را شکر می کنم که دریا را آفریدی ، کوهها را آفریدی و من می توانم به کمک روح خود در موج دریا بنشینم و تا افق بی نهایت به پیش برانم و بدین وسیله از قید زمان و مکان خارج شوم و فشار زندگی را ناچیز نمایم. خدایا تو را شکر می کنم که به من چشمی دادی که زیباییهای دنیا را ببینم و درک زیبایی را به من رحمت کردی تا آنجا که زیباییهایت را و پرستش زیبایی را جزیی از پرستش ذاتت بدانم. [ چهارشنبه 90/12/17 ] [ 11:56 عصر ] [ ایلیا موسوی ]
|
|||
[ طراحی : پرشین اسکین ] [ Weblog Themes By : Persian Skin ] |